De laatste tijd zit ik niet lekker in mijn vel, ik kan om de kleinste en vooral raarste dingen spontaan in huilen uitbarsten.
Noemen ze dit dan winterdepressie? Het is verdorie pas net herfst!
Hoe ga ik hier doorheen komen?
Ik weet echt niet wat het is en wat doe je er dan aan? Wat voor medicijn geef je als je niet weet wat de ziekte is?
Op het moment vind ik de avonden het lekkerst, onder de dekens met kaarsjes aan en een goeie serie of film. Maar het wordt licht 's ochtends en er moeten ook dingen gebeuren.
Eigenlijk heb ik ook weinig om over te zeuren. Ik deel een prachtig appartementje, op een prachtige plek in Amsterdam met een super lieve vriendin. Ik heb leuk werk (ook al krijg ik te weinig uurtjes, bijbaan iemand?), toffe school en thuis vermaak ik me ook altijd prima.
Zit ik verdrietig te zijn omdat ik geen vriendje heb? Dan had ik daar de afgelopen jaren wel vaker last van moeten hebben. Ik weet het gewoon niet!
Ik kan mij een liedje herinneren van vroeger, van Kinderen voor Kinderen: Een beetje uit mijn doen. Dit lied omschrijft echt exact hoe ik me voel, alleen duurt het me te lang.
Ook bij dit nummer barstte ik spontaan in huilen uit, by the way.
Om het te verhelpen probeer ik ritme in mijn leven te houden, de dingen te doen die gedaan moeten worden en vooral veel leuke dingen te blijven doen.
Laten we dan maar hopen dat het snel over gaat..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dankjewel dat je een lief berichtje achterlaat!
Als je reageert kom ik even een kijkje nemen bij jou!